Hmm... dzisiaj przedstawiam Wam mojego bohatera pewnego baaardzoo starego komiksu, który naturalnie nie powstał, ale który powstanie jak sobie kiedyś obiecałam... Ja sobie dużo rzeczy obiecuję...
  Otóż, bohater ten, o imieniu Phoenix otrzymał nowe, świeższe oblicze. Oto one.

 Phoenix w Zaraz niu stajl

Phoenix w starej mangowej wersji

W związku z tym moje pytanie brzmi:

I??

   Nie mogę powstrzymać wrażeń i muszę to wykrzyczeć:

PO 5 LATACH! W KOŃCU MOGŁAM ZOBACZYĆ KONCERT MY CHEMICAL ROMANCE!!

Niesamowite przeżycie, chociaż ciężki jest żywot niskiego człowieka. 5 lat czekania! 5 długich lat!! Warto było! Warto było jechać te 12, a nawet 13 godzin pociągiem i po raz kolejny kląć na polską kolej, gdzie kradzież drutów na stacji jest zjawiskiem w żadnym wypadku nadzwyczajnym. A później pasażer jest informowany, że jego podróż nie potrwa 5 godzin z hakiem, lecz prawie 7. Super. Ale na szczęście sam koncert zafundował mi i mym wiernym towarzyszkom porcję niesamowitej energii, która wskrzesiła nas z kolejowej mogiły. Cel został osiągnięty, a teraz do przodu.

   A teraz już nieco spokojniejsza i pełna tymczasowego spełnienia życiowego, chciałabym przedstawić kilka moich "pracek".

Czas na kawę  z cyklu Babie lato

Dwie kobiety z cyklu Babie lato